الرجوع للذاكره

أو ل حاجه رجعتلها هيا كتبى ,باتعامل معاها بحنيه و ذوق و هيا فاهمانى , هيا عشقى الأول و الأخير ,,بحس بحميميه و أنا معاها....و أنا فى الجيش ماكنتش أتخيل أنها ممكن تدخل معايا من بوابة الوحده العسكريه, كنت فاكر ان ده شىء ممنوع , هوا ممنوع فعلا , لكن كان بيدخل كده ماعرفش ازاى ,تقدر تقول ستر من عند ربنا ...ما كانوش بيسمحوا إن الكتب تدخل .خاصه الكتب الدينيه ,,,جايز يكونوا خايفين علينا من التطرف .........كنت مره داخل بكتاب (النبى)لجبران خليل جبران ...مكتوب بالإنجليزيه و العربيه ...فرد الأمن كالعاده بيفتش الشنطه بتاعتى و أنا جاى من الإجازه و ده ما كانش بيحصل غير كل شهر مره ..علشان أنا كنت باخد أجازه كل 28 يوم اسبوع ...المهم لقى الكتاب , بصله ,,قال: ايه ده انت مسيحى , انت مش مسلم ...انت اسمك اسلام يعنى مسلم ...هما طبعا مش فاهمين حاجه و لو أنا فتحت معاهم فى الكلام مش هاخلص ,,,قلتله يا أخى ....دى روايه ,,,,,كان معايا واحد صاحبى معاه دبلوم ,قالله ..اللى انت بتكلمه ده راجل مؤهل عالى بيدرس و ده كتاب دراسه ...قال و الله طب خلاص ...ادخلوا

ده موقف لكن المواقف اللى جوه كانت أفظع ...لقيت دماغ ناس عامله قفله خالص ...مكييفين و عندهم انغلاق فكرى مش هاقدر أقول عليهم غير أنهم برجوازيين متعفنين ...و ده التعبير اللى خدته من فيلم ( فوزيه البرجوازيه ) بدلالاته و ده كله ليه لأنهم ماقدروش يقدرو الكتب اللى باقراها ...ألاقى تعليقات سخيفه.(يا أخى بلاش فلسفه ....ايه الكتب العبيطه اللى انت جايبها دى ...هاتفيدك بإيه )هما مش فاهمين أنا هاعذرهم, بصوا ..أنا هاجبلكوا مثل من الكتب و انتوا تحكموا

1. ابتسامات القديسين روايه لإبراهيم فرغلى
2. النبى لجبران
3. سلامتك من الآه لعبد الوهاب مطاوع
4. great expictations ....charles dikens
5. عن النهج العلمى لديكارت
6. القاهره المحروسه لعباس الطرابيلى
7. التاريخ الإجتماعى للقاهره العثملنيه لأندريه ريمون
8. انجيل آدم ...محمد علاء الدين

و غيره...........

أنا مش لاقى مكان احط فيه الكتب ..بافكر أأجر مكان فى الشارع افرش بيه الكتب و اقعد أثقف و أقرى فى الشارع ....الدولاب بتاعى مليان و تحت السرير و فى المكتب و تحت المكتب و تحت المخده و فوق المخده و تحت المرتبه ......مع إن فيه عندى مكتبه ..بألب الورق... أوراقى القديم أشمها و اشم ريحة الكتب و ده البرفان المفضل عندى ...و فى مشروع نفسى اعمله بدل الفراغ اللى أنا فيه ده و هوا إنى أعصر الكتب و أعبى زيتها المنور فى أزايز و أوزعه على الناس......................لقيت ورق كنت كاتبه و مهمله ..هوا أكيد حاسس بالزعل لكن اللى حس أكتر هواأنا ....كنت عامل خطط مستقبليه للمدونه بتاعتى ...كتابات كنت عايز أكتبها و الجيش أخدنى منها و اغتصبنى....كنت عايز أغير لشكل جديد ...كل ده لقيته فى الورق ...حياتى كلها ورق.........كنت حاطط مخطط لقراءات آتساءل عن طريقها وأسأل نفسى أسئله شائكه و هيا عن ربنا و وجوده و صفته و هل هوا موجود فعلا ...أنا قبل الجيش كنت حاير تايه ,قلقان .....ماتعرفوش الجيش ده كان بالنسبه لى ايه ...كان مرحله مؤقته للتوقف عن التفكير و الكتابه و تذوق الحياه و التساؤل .....بصراحه كان ان الألوان كلها اتوحدت فى لون واحد و ده اللى أنا ماكنتش طايقه